به یاد سهراب

یک نفر از پس پرچین خیال

با صدایی لرزان

داد میزد سهراب ٬

                        که کجا پنهانی ؟

                        پشت هیچستانی ؟

جان سهراب بیا

نفسی روشن کن

نفسی ساده تر از پیچش باد

وای بر این همه یاد ... !!

تو خودت میگفتی

" خواهم آمد گل یاسی به گدا خواهم داد "

خواهم آمد و پیامی که پر از بوی خوش قاصدک است ٬

بی هوا دست خدا خواهم داد !!

...

سالها باز گذشت

ثانیه ثانبه فردا فردا

خبری از گذر عمر نشد

و من اینجا ماندم ...

در پس خاطره ها !

آی سهراب بگو :

نان و ریحان چه زمان می ارزد ٬

                                         در پس این همه درد ؟

چه کسی غصه ی فردا دارد ٬

                                        زیر این سایه سرد ؟

آی سهراب بیا

تو نرو از این شهر

پشت این هیچستان

جز دو خط ویرانی

خبری نیست که نیست ... آی سهراب بیا   .... آی سهراب بیا 

پ . ن : این روزها وقتی اس ام اس های طنزی که برای دکتر شریعتی ساختند می شنوم دلم می سوزه !!! چقدر بعضی از ما ایرانی ها آسون به مفاخرمون حمله می کنیم !!!

باربط : تا چندی قبل جملات زیبای دکتر در گوشی ها پیامک می شد نمی دونم چه جریانی پشت پرده هست که الان فقط این اندیشمند بزرگ به سخره و تمسخر از سخنانش یاد می شه !!!!

با ربط ۲ : و ما مردم ایران هم چقدر قشنگ بدون فکر با یه جریانی هم صدا می شویم وقتی دیدم یه آدم با مدارج علمی بالا هم پیامک طنز دکتر را می ده فاتح فرهنگ این مملکت را خوندم !!!!!!

حرف دل : راستی شما می دونید بعد دکتر نوبت کدوم شخصیت علمی و فرهنگی که باید لگد مالش کنیم !!!!! شاید سهراب ... شاید پروین ... شاید دکتر حسابی و هزاران شاید دیگر

پ . ن : ایرانی - ایرانی بمان